شعر: چمدان

خود را برای مدتی   از غم ها رها کردم

چه خوب است در جوار یار  

بروی به هوای جاده شمال

غرق شوی در اعماق خیال

یک کلبه چوبی و قوری چای

شب های کنار اتش و صدای گیتار

خوشبختی بی تو هر گز

در این دنیای سردرگم

فقط ساحل دریا کنار    تو رو میبره به اوج ارامش خیال