شعر: شب های غربت

پراز بغضه نگام   پر از دلتنگیم واسه نگات

تو نیستی اینجا        و هرشب با خیالت میگذره

هرشبم کابوسه         مثل یه پرنده که منتظر مرگه

من چشام خیره به ساعت      تو نگاهت دور از من

برگرد به این خونه               اینجا بی تو سوت و کوره

نمیتونم عادت کنم به این خونه

وقتی که نشونی از تو توش نباشه

چه جوری بهت بگم دوستت دارم    ببین من مثل مجنون عاشقتم