شعر: اسمان تنهایی

تو مثل ستاره در اسمان این شب میدرخشی

تو تنهایی مرا   با نگاه خندانت پر میکنی

تو خورشیدی که   هیچ وقت خاموش نمیشوی

تو مثل بال پروازی    در اوج شک وتردید

تو پر از دلخوشی        گاهی هم تهدید

تسلیم تقدیری اما         اینبار هیچ گلوله ای حریفت نیست

حتی گلوله سربی

اسمان تنهایی من   با تو بارانی میشود

ابرهایش میبارند       و عشق به من میخندد