ترانه راک"جیغ بنفش"

یه قرص سفید خوردم        میخواستم خودم رو بکشم

میگفتن یه هیولا توی سرشه      میخواستم روز تولدم یادم بره

یه روز بلند جیغ زدم              اما کسی نفهمید

توی دستام یه تفنگ بود        بوی خون میداد

اما کسی ندید

روزای بی خوابی شروع شده            اتاقم پره از سیگارای نیمه سوخته

خوابام مثل یه کابوسه                   همیشه ترسناکه تصویر اون چراغ قرمز

چرا هر روز تصویر لعنتیش                 واسم داره تکرار میشه

چرا بوی گند دهن حتی خیالش                 از سرم نمیره

زندگی ما پر از عادت و زخمه                 خاصیتشه... هممون وصلیم به چراغ قرمز

نمیخوام دیگه بخوابم                             من به کسی اعتقاد ندارم

زندگی پر از نکبته                              ظلمت ظلمت احساس ارامشه

خوابام مثل کابوسن                           من میخوام این حادثه رو فراموش کنم

یه جورایی رقص مرگه  این زندگی 

پراز تلخی و حادثه است این زندگی

مرده ها میرقصن منم میخوام برقصم                 من به جنون رسیدم

حالا دو تفنگ و یه دست خونی دارم