شعر: قطب سکوت

ساخت وبلاگ
چقدر سکوت این خونه دلگیره    تو نیستی و لحظه هام چه پوچه

رفتی و من از اشک لبریزم        تو نموندی که همه زندگیمو به پات بریزم

بامن/ تو خاطرم بودی          اما دلت جای دیگه بود

فکر میکردم با تو عاشق میشم   حواست اصلا به من نبود

تو مثل یه ستاره  گم شدی      تو کهکشونا

نمیشه تو رو پیدا کرد          تو خواب و رویا

لحظه های بی تو            سرد و کند واسه من گذشت

بی تو دلم قطب سکوت شد     پر و بالش شکست

تورو باور داشتم                   احساس خاصی به تو داشتم

تو یهو تو قصه هام پا گذاشتی     

عاشق شدی و منو مجنون نگاهت کردی

نوشته شده توسط کاوه پارسا در ساعت 15:31 | لینک  | 
باغ گیلاس...
ما را در سایت باغ گیلاس دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : kaveparsaa بازدید : 39 تاريخ : جمعه 2 تير 1396 ساعت: 20:48