شعر: پلاک گمشده

تو گم شدی میون حادثه ها   

هدف گلوله قلب تو بود       رفتی به اسمونا

تقدیر من این بود         از تو فقط پلاک و کفش بمونه

یه سجاده و پوتین         کلی خاطره بمونه

کلی خاطره بمونه

تو میری .. منم با خاطراتت   غرق رویا میشم

تو نیستی اینجا               تو بهت شهر گم میشم

کسی تو این شهر غربت       دیگه تو رو نمی شناسه

خون تو ریخته شد ولی         کسی از تو یه قهرمان نمی سازه

با یه جمله یا یه عکس کهنه       شاید دلم اروم بگیره

یه خبر یا یه نامه                 میدونم بر نمی گردی به این خونه

حالا دیگه سلاح من               یه قلم و چند خط شعره

شعرای من بوی خون میده       فدای تو میشم.... دیوونه

تقدیم به شهدای دفاع مقدس