شعر: فریادی در سکوت

سکوتم شده یه فریاد                     ای داد از این جدایی

تو دردمو نمی فهمی                    تو عشقمو نفهمیدی

من مثل یه کویر خشکم                 تو پر ازحس جنونی

منم از جنس سکوتم

سکوت کن تا این                         لحظه تلخ بره از یاد

این فریاد دل منه                         ارزوی رفته بر باد

سکوتم یه فریاده                      قلبم پر از اشوبه

تو نمیدونی این  عشق                چی به روز من اورده

تو دردمو نمی فهمی                    تو عشق امو نفهمیدی

من مثل یه کویر خشکم                  تو پر از حس جنونی

میخوام همه دنیا بشنون       

این گریه مدام بیهوده نیست

از این اتاق تاریک                   این خفقان به روشنی راهی راهی نیست

نمیتونم دیگه به دل شکستن                به خوردن حقم بی تفاوت باشم

تو که بهتر میدونی                      من با کل این شهر خاطره دارم

از هرجایی رد میشم                      سایه تو جلوی رومه

جلوی رومه